-Z głową lepiej, dzięki... - uśmiechnąłem się do suczki.
-To dobrze... - odwzajemniła uśmiech.
-Dużo lepiej wyglądasz, jak się uśmiechasz... - spojrzałem na suczkę
-Ty też. - nasze spojrzenia się skrzyżowały, po czym każdy odwrócił wzrok, jak gdyby nigdy nic.
-Nina... to piękne imię... - mówiąc to podpłynąłem w jej stronę. - Przypominasz mi kogoś, kogo kochałem najbardziej w świecie... Przypominasz mi siostrę... Z charakteru jednak jesteś zupełnie inna... Staliśmy w ciszy, nie licząc wodospadu, który rozchlapywał wodę na wszystkie stony.
-Chyba... chyba się w tobie zakochałem... - spojrzałem na suczkę po raz kolejny z nadzieją, że zagłuszył mnie wodospad. Sam nie wiem, czy był on dość głośny...
<Nina?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz