Ja tez zacząłem płakać.Jeszcze nigdy nie było mi tak okropnie smutno.Powiedziałem do Camilli:
-Cama.Ja..ja...bez Ciebie nie będę żył!Ja nie pozwolę.
-Ale to może uratować naszego szczenika.
-Cama!Mają być trzy.Zostaną dwa.Cama proszę.Ja...ja nie dam rady ich sam wychować!Ja po prostu nie dam.Cama nie zostawiaj mnie samego!Prosze...Jeśli to odejdziesz to ja też.Ja nie chcę Ciebie stracić.Cama wybacz mi to,ale ja po prostu nie dam rady sam, żyję tylko i wyłącznie dla Ciebie!Cama....prosze-spojrzałem na nią cały w łzach.
(Cama?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz