Tylko mu się tak wydaje, nie zna mnie i tyle.. - zaśmiałam się w duchu i odparłam:
- A o, czym to my mówiliśmy ? - spytałam, otwierając szeroko oczy.
- Nie udawaj, koniec gry.
- A ja udaję?
- A nie?
- O czym to my...
- Ayanna! - zaczął się denerwować.-
- Co?
- Ty dobrze wiesz "Co"...
- Co?
- Przeginasz.
- Właśnie Vectus nie przeginaj.
- Ty dobrze wiesz, że wygrałem! - warknął. - A nie chcesz się przyznać, że przegrałaś.
- Słucham? - uśmiechnęłam się ironicznie i dodałam - Faszystę, pacyfistę.
<Vectus?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz