Pies wydawał się na miłego i uprzejmego, lecz bynajmniej nie zwracałam na to uwagi.
- A chodźmy w świat. - uśmiechnęłam się szeroko.
- Co porabiasz tu w sforze? - spytał zaciekawiony.
- Mieszkam, jestem Alfą II.
- A faktycznie, zapomniałem.... przepraszam. - podkulił łeb.
- Spoko. - uśmiechnęłam się.
Nagle na drodze stanął nam wielki basior...
<Alex?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz