Pierwsze spotkanie i już miłość... chcę jeszcze pożyć.
- A może spotkam kogoś lepszego do ciebie? - rzuciłam psu lodowate spojrzenie.
- Nikt mnie nie pokocha. - spłynęły mu łzy.
- Ey no nie bądź mięczakiem. - uśmiechnęłam się.
- Warto okazywać uczucia. - rzekł z powagom.
- No spoko. - zastanowiłam się. - Opisz mi to jak miałoby wyglądać nasze życie... rodzinne. - przewróciłam oczyma.
<Alex?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz