-Wolałabym nie... -spuściłam łeb. Chciałam zapomnieć...
-Czemu? -spytał zaskoczony.
-Bo... Bo zawiodłam! -krzyknęłam i zaczęłam płakać.
-Ale nie płacz. -pies próbował mnie pocieszyć.
-Powiem ci kiedy indziej, dobrze? Chwilowo nie jestem gotowa... -szepnęłam.
<Win? Brak weny :P>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz